W Ameryce Centralnej jak i Południowej ciągle jeszcze spożywa się dużo pożywienia tradycyjnego, charakterystyczne dla tego regionu i wypływającego z klimatu. Nie można sobie wyobrazić wizyty w jednym z krajów tego regionu, bez choćby spróbowania arepas (tortillas) czyli placków z kukurydzy, smażonych platanów (nie mylić z bananami), fasoli (przede wszystkim czarnej fasoli) oraz wszelkiego rodzaju napoi z owoców i ryżu. Latynosi uwielbiają też wszelkiego rodzaju mięsiwa, w tym kurczaki i wołowinę oraz, w zależności od regionu, ryby.
Kukurydza i mąka kukurydziana (pan de maíz)
Kukurydza to główne zboże uprawiane w Ameryce Centralnej i Południowej. Kukurydzę spożywa się w postaci nieprzetworzonej, ale również bardzo często używa się w postaci mąki. Specjalny rodzaj mąki z kukurydzy przetworzonej w Wenezueli i Kolumbii wykorzystuje się do przygotowania arepas (placków, które się spożywa w charakterze śniadań), a bardziej na północ czyli Gwatemala, Honduras, Meksyk placki występują pod nazwą tortillas i różnić się mogą wyglądem i formą, choć w dalszym ciągu ich podstawę stanowi kukurydza.
W Meksyku, Gwatemali i Hondurasie z kukurydzy przygotowuje się również tamale (zawijasy kukurydziane), które serwuje się na słodko lub w formie wytrawnej, owinięte w liście kukurydzy. Te same tamale również można wypełniać nie inaczej jak fasolą lub serem i podaje się z sosami i awokado.
Fasola (frijoles lub caraotas)
Frijoles (Meksyk, Gwatemala, Salwador, Honduras, Peru) czy caraotas (Wenezuela) to wszelkiego rodzaju fasole, które są wszech obecne w kuchni amerykańskiej. Niemniej jednak w zależności od regionu mieszkańcy lubują się w różnych odmianach strączkowych, np. w Wenezueli, Gwatemali, na Kubie i Jukatanie popularna jest czarna fasola, choć już w innych obszarach wykorzystuje się już szeroki wachlarz w postaci gotowanych godzinami zup fasolowych, fasoli z garnka (caraotas de la olla), past (dipów) i nadzień.
Plátanos maduros/manchos
Plátanos maduros, bliski kuzyn banana, charakteryzuje się mącznym smakiem oraz tym, że nie spożywa się go na surowo. Zawiera też mniej cukrów niż zwykłe banany, a w kuchni wybiera się już dobrze przejrzałe koloru czarnego (stąd nazwa „maduros” znaczy „dojrzałe”). Plátanos maduros jednak namiętnie serwuje się w postaci smażonej, gotowanej oraz do przyrządzania wszelkiego rodzaju ciast, chlebów oraz deserów. Trudno wprost wyobrazić sobie posiłek, któremu by nie towarzyszyły, począwszy od śniadań skomponowanych z jajecznicy, smażonych plátanos maduros i pasty z fasoli, a skończywszy na podwieczorkach i daniach głównych.
Ryż
Choć ryż do Ameryki przybył dość późno (wraz z Kolumbem) stał się on obok kukurydzy podstawowym zbożem spożywanym w Ameryce Centralnej. Ryż stanowi dodatek do dań z fasoli, mięsa, a także podstawę ciast oraz napojów (popularna w Gwatemali horchata to napój ryżowy). Oczywiście najpowszechniejsza forma ryżu, to ryż długozianristy biały.
Warzywa i owoce
Oczywiście Ameryka bogata jest w przeróżnego rodzaju warzywa i owoce, w tym: pomidory, cebula, papryka, juka (Wenezuela), papaja, mango, kokos i wiele, wiele innych
